Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Diary of Bliss: 8η Εβδομάδα!!



8η και τελευταία εβδομάδα του Diary of Bliss! Η αλήθεια είναι ότι πάντα ήμουν άτομο της τελευταίας στιγμής και πάντα κατάφερνα να εξαντλήσω μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο!! Τι να κάνω; Η δουλειά δεν τελειώνει και οι ελεύθερες ώρες μου λιγοστεύουν επικίνδυνα! Τέλος πάντων, ας μη γκρινιάζω και ας αρχίσω να περιγράφω το τελευταίο post του diary of bliss.

28η Οκτωβρίου σήμερα. Ημέρα μνήμης, ημέρα παρέλασης και ημέρα αγανάκτησης! Φυσικά πήγα στην παρέλαση για να παρακολουθήσω τα παιδιά μου. Ένα σχολείο με τόσους μαθητές (δημοτικό – γυμνάσιο – λύκειο) και τα παιδιά που συμμετείχαν στην παρέλαση ελάχιστα!!! Ως επί το πλείστον πήγαν τα παιδιά που ήταν σημαιοφόροι ή παραστάτες. Τα άλλα…. Τι κι αν τους είχαν τάξει εκδρομές και πανηγύρια;; τίποτα δεν ήταν ικανό να τους κινήσει το ενδιαφέρον.

Πρώτοι – πρώτοι παρέλασαν οι αγανακτισμένοι!!!  Μάλιστα! Καλά διαβάσατε! Οι αγανακτισμένοι ή μάλλον όσοι αγανακτισμένοι βρήκαν το θάρρος να πάνε να παρελάσουν, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να παρελάσει όλη η Ελλάδα! Τα ευτράπελα δεν έλειψαν και παρά τα μέτρα υπήρξαν μεμονωμένα περιστατικά που αρκέστηκαν φυσικά μόνο σε συνθήματα και πανό.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Ίσως γιατί βλέπω πόσο αλλάζουν οι καιροί! Πώς ήταν στα δικά μου τα χρόνια η παρέλαση και πώς είναι τώρα που χρόνο με τον χρόνο μάλλον χειροτερεύει παρά διορθώνεται. Δεν νομίζω ότι τα σημερινά παιδιά δεν ενδιαφέρονται! Αντίθετα, είναι περισσότερο μελετηρά από τα παιδιά της δικής μου εποχής και παλεύουν για να εξασφαλίσουν την μόρφωση που θα τα οδηγήσει σε ένα καλύτερο αύριο! Όμως βλέπουν ότι δεν υπάρχουν προοπτικές τουλάχιστον στη χώρα τους! Βλέπω παιδιά ακόμα και του δημοτικού που αγαπούν την πατρίδα τους, αλλά κοιτάζουν να μάθουν ξένες γλώσσες γιατί αναγκαστικά θα πρέπει να φύγουν. Και το λένε από τώρα αυτό!!!  Παιδιά 12χρονα που σκέφτονται να πάνε στην Αγγλία, στην Αμερική, στην Γερμανία κ.λπ. και αναρωτιέμαι πώς θα καταλήξει αυτή η χώρα. Έχω έντονους προβληματισμούς και μεγάλη ανησυχία, αλλά ίσως είναι καλύτερα να σταματήσω εδώ! Άλλωστε όλοι λίγο – πολύ τις ίδιες ανησυχίες έχουμε και όλοι λίγο – πολύ νιώθουμε την ανασφάλεια να αυξάνεται μέρα με την μέρα.

Ευχαριστώ την Κατερίνα που μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετάσχω σ’ αυτή την όμορφη πρόκληση.

 

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Χωρίς τίτλο

Αυτό το διάβασα από μια φίλη στο facebook και μ' έκανε να δακρύσω. Θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας. 

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες
οι αξίες του ανθρώπου.
Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό.
Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί
ρώτησε:
’Τι είναι το κρυφτό;’
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να
καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια -την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα- να παίξουν κι αυτοί.
Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν:
Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν,
η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.
‘Ένα, δύο, τρία, άρχισε να μετράει η Τρέλα.
Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε.
Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου
ο oποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.
Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος
άλλος φίλος της οπότε την άφηνε ελεύθερη. Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα.
Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν.
Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού.
Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.
Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί.
Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί. ….1000,
μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει.
Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά.
Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για θεολογία.
Ένιωσε τον ‘ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν
καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο. Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη
αποφασίσει που να κρυφτεί.
Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα.
Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα.
Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον
κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου.
Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια.
Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο
οδηγός του Έρωτα.
Κι έτσι από τότε ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η
Τρέλα πάντα τον συνοδεύει…

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

ΚΟΥΡΚΟΥΜΠΙΝΙΑ

Χαιρετώ σας και Χρόνια πολλά σε Δημήτρηδες και Δημητρούλες :)
Λοιπόοον... είδα μια συνταγή για κουρκουμπίνια από http://www.chefonair.gr/recipes.asp?id=56&s=1&c=1 στην εκπομπή της Ελένης Ψυχούλης και επίσης σχόλια για το ότι δεν τους πέτυχε. Πράγματι, άλλα έγραφε στις δόσεις των υλικών και άλλα έκανε στο βίντεο. ΄Ετσι αποφάσισα να κάνω τα δικά μου. Την πρώτη φορά που το έκανα γίνανε φανταστικά (ο γυιός μου τρελλάθηκε). ΄Ετσι σήμερα αποφάσισα να τα ξανακάνω και να τα μοιραστώ μαζί σας. ΄Εκανα μια μικρή παραλλαγή... όπως δίπλωνα το φύλλο έριξα και καρύδι (αν θέλετε βάζετε αμύγδαλο) και έτσι τα μετέτρεψα σε μπακλαβαδάκια.
Κορίτσια είναι πολύ ωραία είτε με γέμιση είτε χωρίς. Το κόστος μηδαμινό... αν αγοράσετε φύλλο κρούστας "ανώνυμο" κοστίζει σχεδόν 2 ευρώ.
Αρχίζουμε.
Παίρνουμε ανά δύο φύλλα και με ένα πινελάκι (γειά σου ¨Ιρμα με το φανταστικό πινελάκι που μου έδωσες) τα αλείψουμε λάδι.
Τα διπλώνουμε όχι ακριβώς στη μέσα, αλλά αφήνουμε ένα μικρό περιθώριο και αλείψουμε πάλι με λάδι.








Βάζουμε την καρυδόψυχα στο μιξεράκι να γίνει ψύχα (έριξα και λίγη κανέλα).
Δεν διαφημίζω προϊόντα του ΑΒ, αλλά είναι πολύ πιο φτηνά από επώνυμα.

 και μ' ένα κουταλάκι ρίχνουμε στο φύλλο που έχουμε διπλώσει.
Μετά σιγά-σιγά το κάνουμε μπαστουνάκι.

 Τοποθετούμε τα μπαστουνάκι στο ταψί και τα κόβουμε. Αν θέλετε αλείψτε τα μικρούλια με λαδάκι (εγώ αυτό έκανα).
Βάζουμε το ταψάκι σε προθερμασμένο φούρνο μέχρι να ροδοκοκκινίσουν.
 Πάμε να φτιάξουμε το σιρόπι.
1 μεγάλη κούπα νερό
1 μεγάλη κούπα ζάχαρη
2 βανίλιες
λίγες σταγόνες λεμόνι.

 Αυτές τις βανίλιες χρησιμοποίησα.
 Λοιπόν, από τη στιγμή που αρχίζει να κοχλάζει το σιρόπι το αφήνω 2 με 3 λεπτάκια... δεν θέλουμε να γίνει καραμέλα και να μην μπορούμε να μουλιάσουμε τα κουρκουμπίνια.
ΚΟΛΠΑΚΙ!!!
Ίσως οι περισσότερες από σας (νοικοκυρούλες μου) το ξέρετε ήδη... εγώ δεν το ήξερα και το άκουσα από τον Βαγγέλη Δρίσκα, ο οποίος είναι απίθανος! Στα εξηγεί όλα, όχι σαν μερικούς μερικούς που κάτι σου κρύβουν λες και φοβούνται μην τους πάρεις την τέχνη!
΄Οταν περιχύνουμε κάτι με σιρόπι το ένα από τα δύο πρέπει να είναι ΚΡΥΟ. Είτε αυτό είναι το γλυκό μας, είτε το σιρόπι (δεν παίζει ρόλο).
΄Ετοιμα! Τ' αφήνουμε λίγο να κρυώσουν γιατί όπως είπαμε εκεί είναι και το μυστικό μας.
 Ρίχνουμε τα κουρκουμπίνια μέσα στο σιρόπι... δεν σας λέω πόση ώρα γιατί αυτό εξαρτάται πόσο τραγανά τα θέλετε ή πόσο παπαριασμένα... αν και πιστεύω ότι σ' όλες θ' αρέσουν τα τραγανά. Τα άφησα για 2 περίπου λεπτάκια. (μπορείτε να δοκιμάσετε πριν τα βγάλετε)



 Στο τέλος (επειδή είχε περισσέψει καρυδόψυχα) έριξα και λίγη από πάνω.
Καλή επιτυχία :)









Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

ΦΑΚΟΡΥΖΟ




Υλικά
350 γρ. φακές
2-3 κρεμμύδια
4-5 καρότα
2-3 ντομάτες ψιλοκομμένες
1 κούπα ρύζι
1/3 κούπας λάδι
6 κούπες νερό
αλάτι, πιπέρι, ρίγανη
2-3 φύλλα δάφνη
ξύδι




Βράζω τις φακές με λίγο νερό και αφού βράσουν, τις σουρώνω.





  


Βάζω στην κατσαρόλα τις φακές, το καρότο, τα κρεμμύδια, τη δάφνη και το νερό και τα αφήνω να βράσουν.



Αφού βράσουν περίπου 15-20 λεπτά ρίχνω τη ψιλοκομμένη ντομάτα, το ρύζι, το λάδι και λίγο νερό και αφήνω να σιγοβράσουν μέχρι να μαλακώσουν οι φακές και το ρύζι.



Ξύδι, βάζει ο καθένας στο πιατό του όσο του αρέσει!

ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ!

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Το «σ’αγαπώ» στα… μαθηματικά!

Το «σ’ αγαπώ» δεν είναι μόνο προνόμιο των θεωρητικών επιστημών σε αυτό τον κόσμο, δηλαδή δεν είναι μόνο οι λέξεις που μπορούν να αποδώσουν αυτό το δυνατό συναίσθημα! Οι μαθηματικοί ανακάλυψαν έναν έξυπνο τρόπο για να λένε «σ άγαπώ» βάσει της δικής τους… θετικής νοοτροπίας. Χρησιμοποιώντας μια απλή μαθηματική πρόταση καταδεικνύουν ότι και οι αριθμοί μπορούν άνετα να πουν «σ’ αγαπώ»! Αρκεί να υπάρχει λίγη φαντασία παραπάνω και αρκετές δόσεις χιούμορ και όλα είναι δυνατά! Δείτε τον τρόπο…


Πηγή: perierga.gr

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

ΓΙΟΥΒΑΡΛΑΚΙΑ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ


-->



Υλικά
750 γρ. κιμάς
1 φλυτζάνι ρύζι για σούπα
1 κρεμμύδι
2 αυγά
λίγο λάδι
1 λεμόνι
1 κουτ. γλυκού κορν φλάουρ



Βάζω σε μια λεκανίτσα τον κιμά, το κρεμμύδι, το ένα ασπράδι από τα αυγά, ½ φλυτζάνι ρύζι, αλάτι και πιπέρι και τα ανακατεύω. Στη συνέχεια πλάθω τα γιουβαρλάκια, τα στρώνω σε μια κατσαρόλα και ρίχνω λίγο λάδι, νερό να σκεπάζονται καλά και το υπόλοιπο ρύζι. Τα αφήνω να βράσουν.


 


Μόλις είναι έτοιμα , τα κατεβάζω από τη φωτιά και βάζω σε ένα μπολ μια κουταλιά του γλυκού κορν φλάουερ και το χυμό ενός λεμονιού και ανακατεύω.




 

 

Σε ένα άλλο μπωλ χτυπάω τον ένα κρόκο που μου έχει μείνει και το ένα ολόκληρο αυγό και στη συνέχεια ρίχνω μέσα το λεμόνι με το κορν φλάουερ.



 



Αφού κρυώσει λίγο το φαγητό, ρίχνω μία – μία κουταλιά από το ζουμί του φαγητού μέσα στο αυγολέμονο






 


και στη συνέχεια το γυρίζω όλο μέσα στην κατσαρόλα και κουνάω λίγο την κατσαρόλα για να ανακατευτεί.









ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ!

Diary of Bliss: 7η Εβδομάδα!!



Γειά σας φιλαράκια μου! Άλλη μια βδομάδα έφτασε στο τέλος της, και όπως είδατε για άλλη μια φορά περίμενα μέχρι την τελευταία στιγμή. Ο λόγος αυτή τη φορά δεν ήταν μόνο ότι περίμενα κάτι το διαφορετικό, αλλά ότι ακόμα και αυτή τη στιγμή είμαι “σκαστή” από τη δουλειά! Αλλά τα έχουμε πει: να μην είμαστε αχάριστοι, σ' αυτή τη δύσκολη εποχή πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι όσοι έχουμε δουλειά, για να μην πω να παρακαλάμε να υπάρχει δουλειά κι ας δουλεύουμε και περισσότερο. Όμως για να πω την αλήθεια μου εχτές είχα ένα ρεπό το οποίο εκμεταλλεύτηκα πλήρως. Πήγα μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας που είχα να πάω ούτε κι εγώ ξέρω πόσα χρόνια... Όχι ότι μένω μακριά – μια ώρα δρόμος με το αυτοκίνητο – αλλά αποφεύγω με τόσα που ακούω. Τέλος πάντων, χτες το αποφασίσαμε και πήγαμε οικογενειακώς με τον σύζυγο και τα παιδιά. Πήγαμε στο Λυκαβητό, στο Ζάππειο και περάσαμε μια ωραία μέρα. Από σήμερα ξανά στα ίδια και από αύριο ακόμα πιο πολλή δουλειά. Εύχομαι να είστε όλοι καλά και να βρίσκετε την ευτυχία μέσα σε απλά πράγματα της καθημερινής σας ζωής.

Μέχρι την άλλη εβδομάδα να είστε όλοι καλά!


*Η ανάρτηση αυτή αποτελεί μέρος της πρόκλησης της φίλης Κατερίνας, για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι:


Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Θα βρέξει... αστέρια το Σάββατο

Από το βράδυ του Σάββατου έως το χάραμα της Κυριακής ευχηθείτε να μην είναι συννεφιασμένος ο ουρανός! Γιατί; Γιατί έρχεται βροχή από πεφταστέρια. Όπως κάθε χρόνο στην αρχή του φθινοπώρου, θα εμφανιστεί στον νυχτερινό ουρανό μια ακόμη βροχή διαττόντων αστέρων, οι Ωριωνίδες. Το...
φαινόμενο αναμένεται να κορυφωθεί το βράδυ του Σαββάτου και έως την αυγή της Κυριακής 21 Οκτωβρίου. Οι αστρονόμοι της NASA περιμένουν περίπου 20 έως 25 πεφταστέρια ανά ώρα και επειδή το φεγγάρι δεν βρίσκεται κοντά σε πανσέληνο, το φως του δεν θα εμποδίζει την παρατήρηση, στο μέτρο βέβαια που δεν υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό.

Οι Ωριωνίδες φαίνεται να προέρχονται από μια περιοχή πάνω από το πολύ λαμπρό άστρο Μπετελγκέζ στον αστερισμό του Ωρίωνα, από όπου έχουν πάρει και το όνομά τους. Όμως στην πραγματικότητα αποτελούν απομεινάρια από την ουρά του κομήτη του Χάλεϊ και εμφανίζονται κάθε φορά που η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με τα σωματίδια που αφήνει πίσω του το πέρασμα του κομήτη στην πορεία του γύρω από τον Ήλιο.

Είναι μία από τις δύο «βροχές» από πεφταστέρια που δημιουργεί η ουρά του διάσημου κομήτη του Χάλεϊ. Η δεύτερη είναι οι Ήτα Υδροχοΐδες που κορυφώνονται στις αρχές Μαΐου. Ο κομήτης (που πήρε το όνομα του Βρετανού αστρονόμου Έντμοντ Χάλεϊ) εμφανίζεται στην εσωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος κάθε 75 ή 76 χρόνια και είναι τόσο φωτεινός, που είναι ορατός με γυμνά μάτια. Τελευταία φορά εμφανίστηκε στον ουρανό της Γης το 1986 και η επόμενη θα είναι το 2061.

Μετά το 2006, οι Ωριωνίδες έχουν παρουσιάσει μερικές πολύ θεαματικές «βροχές» διαττόντων, με πτώση έως 60 μετεώρων την ώρα, τα οποία κινούνται με ταχύτητα περίπου 66 χιλιομέτρων την ώρα.

Πηγή: enimerwsi.gr




Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Αντιρυτιδική μάσκα ρυζιού

Όσο περίεργο και αν σας ακούγεται, το ρύζι κάνει πολύ καλό στην επιδερμίδα χάρη στα ευεργετικά συστατικά του. Μπορεί να καταπραΰνει την επιδερμίδα και καθυστερεί την εμφάνιση των ρυτίδων, ενώ παράλληλα καταπολεμά τις κοκκινίλες. Φτιάξτε λοιπόν αυτή την φυσική μάσκα ομορφιάς και αφήστε το πρόσωπο σας να λάμψει!
  • Θα χρειαστείτε:
- Μια χούφτα ρύζι
- Νερό μέχρι να καλύψει το ρύζι
- 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι
- 2 κουταλάκια γιαούρτι
  • Τρόπος παρασκευής:
Βάλτε το ρύζι σε ένα μπολ και προσθέστε νερό μέχρι να το σκεπάζει. Αφήστε το να μείνει μια ολόκληρη νύχτα. Στην συνέχεια πάρτε το ρύζι και βάλτε το στο μπλέντερ, προσθέτοντας το μέλι και το γιαούρτι. Ανακατέψτε τα υλικά πολύ καλά μέχρι να ομογενοποιηθούν και να γίνουν μια κρέμα. Η μάσκα σας είναι έτοιμη για χρήση.
  • Τρόπος εφαρμογής:
Απλώστε τη μάσκα στο πρόσωπο σας και αφήστε τη να δράσει για μισή ώρα. Στη συνέχεια ξεπλύνετε το με χλιαρό νερό.




Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

ΣΠΑΝΑΚΟΡΥΖΟ





Υλικά
1 κιλό σπανάκι
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια
λίγο άνιθο
1 κούπα ρύζι
1/3 κούπας λάδι
αλάτι
πιπέρι
λεμόνι


Καθαρίζουμε και πλένουμε το σπανάκι και το κόβουμε με το χέρι μας. Καθαρίζουμε 3 κρεμμυδάκια φρέσκα και τα τσιγαρίζουμε με το λάδι.



 



Ρίχνουμε το σπανάκι μαζί με τον άνιθο και λίγο νεράκι.




  
 Μόλις πάρει μια βράση το σπανάκι και “καθίσει” ρίχνουμε το ρύζι.
Συμπληρώνουμε λίγο νερό και αφήνουμε να σιγοβράσει για 15-20 λεπτά.


Ταιριάζει ωραία με λεμονάκι





ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ!

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

ΣΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΦ





Υλικά

1 Μαρούλι
2 κρεμμυδάκια φρέσκα
1 ντομάτα
1 αγγούρι
200 γρ. τυρί κασέρι (μπορείτε να βάλετε ότι σας αρέσει)
200 γρ. καπνιστή γαλοπούλα (μπορείτε να βάλετε και ζαμπόν)
2 αυγά βραστά
ελιές
αλάτι

για τη σάλτσα:
½ φλυτζάνι μαγιονέζα
2 κουταλιές σούπας κέτσαπ
½ κουτ. γλυκού μουστάρδα


Κόβουμε το μαρούλι και το κρεμμυδάκι και τα βάζουμε σε ένα μπολ.


Κόβουμε σε μικρά κομμάτια την ντομάτα και τη βάζουμε μέσα στο μπολ.

Κόβουμε και το αγγούρι και το βάζουμε κι αυτό στο μπολ.

Κόβουμε το τυράκι σε κύβους και το προσθέτουμε στο μπολ.


Βάζουμε και το ζαμπόν (εγώ έβαλα γαλοπούλα)

τα αυγά βρασμένα και κομμένα στα τέσσερα, 


αλατίζουμε και προσθέτουμε τις ελιές.

Εν τω μεταξύ χτυπάμε σε ένα βαθύ μπολ τη μαγιονέζα, την κέτσαπ και την μουστάρδα 

και την ρίχνουμε στη σάλατα μας! 

ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ!

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!





Εύχομαι σε όλους να έχετε μια όμορφη εβδομάδα! 

Και για να γελάσουμε και λίγο...



 

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Diary of Bliss: 6η Εβδομάδα!



Αισίως φτάσαμε στην έκτη εβδομάδα του Diary of bliss!! Δυστυχώς δεν έχω κάτι συγκλονιστικό να σας γράψω, συνεχίζω όμως να γράφω, γιατί έχω αποφασίσει να φτάσω μέχρι το τέλος. Εξάλλου, τι; Δυο εβδομάδες έμειναν μέχρι το τέλος Οκτωβρίου που είπαμε να το κρατήσουμε. Και επειδή όπως έχουμε πει είμαι αισιόδοξος άνθρωπος το μήνυμα αυτής της εβδομάδας που έχω να μεταφέρω είναι: No news, good news! Αφού λοιπόν δεν έχω νέα, όλα είναι καλά, γιατί τα άσχημα διαρρέουν γρήγορα! Άλλο ένα θετικό, είναι ότι αυτή η εβδομάδα είχε μεγάλες δόσεις γέλιου – αλλά πολύ γέλιου μιλάμε – σε σημείο που πόνεσε η κοιλιά μου από τα γέλια. Βρήκαμε ξανά το χιούμορ μας φαίνεται, ή μήπως είναι η άμυνά μας απέναντι σε όλα τα «τραγικά» που συμβαίνουν γύρω μας; Όπως και να έχει ελπίζω αν δεν μπορούν να καλυτερεύσουν τα πράγματα, τουλάχιστον να μην χειροτερέψουν.

Αυτά ήταν τα νεάκια μου!!! Μέχρι την άλλη εβδομάδα να είστε όλοι καλά.

*Η ανάρτηση αυτή αποτελεί μέρος της πρόκλησης της φίλης Κατερίνας, για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.


Ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι:

ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ DISNEYLAND!


Την δυνατότητα να ζήσουν από κοντά, και όχι για λίγες μέρες, θα έχουν να ζήσουν Έλληνες που θα αποφασίσουν να εκπαιδευτούν για να κερδίσουν μια μόνιμη θέση εργασίας στην Disneyland στο Παρίσι.
Εκπρόσωποι της Disneyland θα βρεθούν στην Ελλάδα τον νοέμβριο για να συναντήσουν τους υποψήφιους εργαζόμενους! Θα γίνει ενημέρωση για την εταιρεία και τις θέσεις εργασίας που προσφέρονται. Οι ενδιαφερόμενοι έχουν την δυνατότητα να εργαστούν μεταξύ άλλων ως σερβιτόροι, υπεύθυνοι μπαρ, υποδοχή και ρεσεψιόν. Προσφέρεται διαμονή και δυνατότητα εισόδου και διασκέδασης στους χώρους αναψυχής. Οι υποψήφιοι πρέπει να είναι τουλάχιστον 18 ετών κατά την έναρξη της σύμβασης ενώ είναι απαραίτητη καλή γνώση της γαλλικής και αγγλικής γλώσσας.
Για περισσότερες λεπτομέρειες πατήστε εδώ.

Πηγή: newsbomb.gr 

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Μάσκα επανόρθωσης για ξηρές άκρες στα μαλλιά

Τα μαλλιά σας για να είναι υγιή και λαμπερά θέλουν φροντίδα. Δυστυχώς όμως, πολλές φορές τυγχάνει οι άκρες τους να είναι ξηρές, άτονες και άγριες, γεγονός που οφείλεται στον ήλιο, στην ελλειπή περιποίηση και στη συχνή χρήση σεσουάρ και προϊόντων styling.

Ευτυχώς όμως, το πρόβλημα λύνεται πολύ εύκολα και χωρίς να χρειαστεί να τα κόψετε. Φτιάξτε μια φυσική μάσκα επανόρθωσης και θρέψης με βασικό συστατικό την μπανάνα και θα δείτε τη διαφορά.
Αξίζει βέβαια να σημειωθεί πως η συγκεκριμένη μάσκα κάνει και για να μαλακώσετε τις ξηρές τρίχες.
  • Θα χρειαστείτε:
- 1 λιωμένη μπανάνα
- 1 αυγό (προαιρετικά)
- 3 κουταλιές της σούπας μέλι
- 3 κουταλιές της σούπας γάλα
- 5 κουταλιές ελαιόλαδο

  • Τρόπος παρασκευής:
Βάλτε όλα τα υλικά σε ένα μπολ και ανακατέψτε τα μέχρι να ομογενοποιηθούν.
  • Τρόπος εφαρμογής:
Απλώστε τη μάσκα στα μαλλιά σας με τη βοήθεια μιας χτένας, έτσι ώστε να πάει από τη ρίζα ως τις άκρες. Αφήστε τη να δράσει για 15-20 λεπτά και στη συνέχεια ξεπλύντε τη με μπόλικο κρύο νερό και λουστείτε κανονικά. Όσο πιο ταλαιπωρημένα είναι τα μαλλιά σας, τόσο περισσότερο πρέπει να την αφήσετε.

Πηγή: beauteinkyriaki.gr


Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

14 χρονος μαθητής πρώτος σε παγκόσμιο διαγωνισμό έκθεσης

Διαβάστε την έκθεσή του για να καταλάβετε γιατί διακρίθηκε.

Ο 14χρονος μαθητής Γυμνασίου, Μάριος Χατζηδήμου, είναι ο νικητής του διεθνούς διαγωνισμού έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης (UPU). Το θέμα της έκθεσης ήταν «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες» και όπως αναφέρει η κριτική επιτροπή, η δημιουργική και προσωπική γραφή του μαθητή, όπως και οι Ολυμπιακές αξίες που αναφέρει, ήταν αυτό που τους κέρδισε.
Ο Μάριος αναδείχθηκε ανάμεσα σε παραπάνω από ένα εκατομμύριο συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο και εμείς δε θα μπορούσαμε να είμαστε πιο υπερήφανοι για εκείνον.

Διαβάστε παρακάτω την έκθεση του 14χρονου μαθητή που συγκίνησε τη διεθνή επιτροπή:

«Γιαννιτσά, 25/01/12
Κύριο Ρότζερ Φέντερερ,
Tennis sport club of Bussel,
Switzerland.

Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,
Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω… να σ’ ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!
Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.
Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα…
Συνέχιζα και ονειρευόμουνα… Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκ σφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός. Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!
Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν’ αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη.
Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ’ από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή…
…Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπαλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα:
- Πως νιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;
- Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου. «Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ», να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και την φιλαυτία σου. Νίκη υπέρβασης του εαυτού σου. Και κάτι ακόμα: «Νικώ» σημαίνει «Αγαπώ». Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπω ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό, που μου χαρίζει την δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!
- Άουτ! Μάριε, συγκεντρώσου επιτέλους στο παιχνίδι! Ήταν η φωνή του προπονητή μου, που με έβγαλε ξαφνικά από την ονειροπόλησή μου. Όμως όχι, εκείνη την ημέρα, δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρωθώ σε κανένα παιχνίδι. Ήθελα να διηγηθώ, όλα αυτά που έζησα, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Όλοι μαζί, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, γίναμε μια συντροφιά κι αναβαπτισθήκαμε στο πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων. Μιλήσαμε για το περίφημο «Ευ αγωνίζεσθαι», αυτό που οι σύγχρονοι άνθρωποι, μπορούν τέλεια να ερμηνεύσουν ετυμολογικά, όσον όμως αφορά την πράξη, δυσκολεύονται από λίγο έως τραγικά! Στοχεύοντας αποκλειστικά στον πρωταθλητισμό, λούζονται στα βρώμικα κι επικίνδυνα νερά των αναβολικών, θυσιάζοντας στον βωμό της εφήμερης δόξας, την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος. Η εξόντωση του αθλητή και η δυσφήμιση των αγώνων, είναι το μόνο αντίτιμο που εισπράττει κανείς από τέτοιες ενέργειες.
Ε, λοιπόν για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν, ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για την συμμετοχή, «ευ αγωνίζεσθαι», φιλία, ειρήνη και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.
Σταματώ εδώ την φλυαρία μου, που ίσως σε κούρασε και σου εύχομαι μέσα απ’ την ψυχή μου, σε όλη σου την ζωή, ν’ αγωνίζεσαι, να νικάς και ν’ αγαπάς, όπως ακριβώς εσύ μου δίδαξες. Σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σε περιμένω, εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε… Στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα, στην πατρίδα του πολιτισμού και του αθλητισμού. Στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που όσες δυσκολίες και τρικυμίες κι αν περνά τώρα, « δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», γιατ’ «έχει στο κατάρτι της βιγλάτορα, παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»!

Με αγάπη και θαυμασμό,
Μάριος Α. Χατζηδήμου

Πηγή: jenny.gr


LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...